ବିଚାରା ରିକ୍ସାବାଲା :
ଗରାମଦିନ ପାଇଁ ମାସେ ଛୁଟି ! ମଲ୍ଲା ସାହିରୁ ବେଡିଙ୍ଗ ବିସ୍ତର କୁ ରିକ୍ସାରେ ଭର୍ତ୍ତିକରି ହଜ଼ାରି ଗଳି ଯିବାପାଇଁ କହି ତାପଛରେ ପଛରେ ସାଇକଲରେ ଚାଲିଲି ! ହଟାତ ରାଣୀହାଟ ଛକପାଖରେ ବହୁତ ରିକ୍ସା ଭିତରେ ମୋ ରିକ୍ସାକୁ ହଜେଇଦେଲି ! ଭାବିଲି ତାକୁତ କହିଛି ତଳତେଲେଙ୍ଗା ବଜ଼ାରର ହାଜ଼ାରି ଗଳି ନିଶ୍ଚୟ ସେହିଟାକୁହିଁ ଯାଇଥିବ ! ଅଧଘଂଟା ଅପେକ୍ଷା କଲି-ଘଂଟାଏ ତଥାପି ତାର ନାମଗନ୍ଧ ନପାଇ ରାଣୀହାଟ ଛକର ପୋଲିସ ଫାଣ୍ଡିରେ ଏଫ ଆଇ ଆର ଦେଲି! ରିକ୍ସା ନମ୍ବରଟା ମନେ ଥିଲା ! ଲୋକଟିଏ କହିଲା ମୁନିସିପାଲଟି ଅଫିସ ଗଲେ ତାର ଠିକଣାଟା ପାଇପାରିବ ! ସାଇକଲ ପେଲି ପାଣିଟାଙ୍କିପାଖର ଅଫିସ କୁ ଗଲି ! ରିକ୍ସା ବIଲ୍ଲାର ଘର ପାଇଲି ! ତାର ସୁନ୍ଦର ତେଲେଙ୍ଗା ସ୍ତ୍ରୀ ବାହାରି କହିଲା,
“ ସବୁଦିନ ଭାତ ଖାଇବା ପାଇଁ ଆସେ ଆଜି କିନ୍ତୁ ଆସିନି ! ପଚାରିଲା କଣହୋଇଛି ?”
ମୁଁକହିଲି “ମୋର ସବୁ ଲୁଗାପଟା, ବହି ଓ ଟଙ୍କାପଇସା ସେହିବାକ୍ସରେ ଥିଲା !” “ତୁମର ଜିନିଷର ଚିନ୍ତା , ମୋର ସ୍ୱାମୀ କୁଆଡେ ମରିଛି କି ବଂଚିଛି ଭଗବାନଙ୍କୁ ଜ଼ଣା !” ମୋତେ ବହୁତ ଖରାପ ଆଗିଲା ! ନିଜେ ମଧ୍ୟ ପାଣିକି ଜଳଖିଆ ପେଟରେ ପଡି ନ ଥାଏ ! ଦିନ ଆସି ସାଡେ ବାର ! ଭାଇନା ଘରକୁ ଫେରିଲି !
ସନ୍ଧ୍ୟା ହେଲା ! ସୌଭାଗ୍ୟନାନି ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେଇ କହିଲା -ନିଶ୍ଚୟ ପାଇବୁ ! ରାତି ଯାଇ ମଲ୍ଲା ସାହିରେ ଭୁଇଁରେ ଶୋଇ କଟାଇଲି , କାଳେ ଯଦି ବୁଧିକରି ରିକ୍ସବାଲା ସେଠାକୁ ଫେରିବ? ସକାଳ ହେଲା ଚୌଦ ଘଣ୍ଟା ପେଟରେ ଦାନ ପଡ଼ିନଥାଏ ! ଖରାଦିନ !ପୁଣି ଭାଇନା ଘରକୁ ଗଲି ! ମାଉସା ଗାଳି ଦୋଉଥାନ୍ତି ମୋର ବୋକାମୀ ପାଇଁ ! ଛୁଟିର ଗୋଟାଏ ଦିନ ଏମିତି ବେକାରେ ଗଲା ! ଦିନ ଦଶଟା ବେଳକୁ ଗୋଟାଇ ପୋଲିସ କନଷ୍ଟେବଳ ଆସି ଭାଈନା ଘରେ ଖବର ଦେଲା ଯେ ଗୋଟାଏ ରିକ୍ସା ଅଟକ ରଖାଯାଇଛି ଲାଲ ବାଗ ଥାନାରେ ! ମୁଁ ଯାଇ ଦେଖିଲି ସେହି ରିକ୍ସାଵାଲା ଘର ନପାଇ, ତାଆଗଦିନ ରୁ ଯାଇ ଥାନାରେ ରିକ୍ସାଟିକୁ ରଖିଦେଇଛି ! ମଙ୍ଗଳାବାଗ ଥାନାର ଏଫ ଆଇ ଆରଟା କାମରେ ଆସିଲା ! ପୋଲିସ ପଚାରିଲା କଣ କଣ ଜିନିଷ ଅଛି ! ତାପରେ ରିକ୍ସା ବାଲାକୁ ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଛାଡିଲା ! ହଜ଼ାରିଗଳିରେ ପହଁଚିଲା ପରେ ତାକୁ ତାର ପ୍ରାପ୍ୟ ଦୁଇ ଟଙ୍କା ଦେଲି, କହିଲା ବାବୁ ଆଉକିଛି ଦିଅ ? ଭାଇନା କହିଲେ ଏତେ ହଇରାଣ କଲୁ ମୋ ଶଳାକୁ ଆହୁରି ବକ୍ସିସ ? ଭାଇନାଙ୍କୁ ଲୁଚେଇ ଆଉଟଙ୍କା ଗୋଟେ ଦେଲି କିନ୍ତୁ ବୋଧହୁଏ ତଥାପି କମ ହେଲା ଭାବି ଜୀବନଟା ସାରା ନିଜକୁ କ୍ଷମା ଦେଇପାରିନାହିଁ !
ଏହିଥିଲା ଜୀବନର ସତ୍ୟ ଅନୁଭୂତି --ହଜିଥିବା ଜିନିଷ ଫେରିପାଇବାର
ଅନୁଭୂତି!
ସଂଜୟ ଉଵାଚ
No comments:
Post a Comment